Levent carsisinda annemi kaybettim,
elimde semsiye cukulata,
gozlerim tanidik bir yuz aramakta.
bekcinin saatinden korkmus salincakta oturuyorum
kum havuzunda kazmaya devam,
ha gayret, sagdakileri sola soldakileri saga,
kurekleri kirilana dek, kovalarinin dibi dusse bile
tirnaklariyla sariliyorlar kumlara.
ne simit, ne dondurma, nede misir
elimde aptal erimis bir cukolata parcasi
agzim yuzum birbirine girmis
sik kiyafetim camur olmus
burusmus, bir gunde eskimis.
kuslari seyrettim biraz,
elimde demir kokusu, parmaklarimin arasi pas sarisi,
annemi ozledim, bagirsam belki gelir yanima
ama simdi ne gece yarisi, ne de evdeyim.
Ayrica kabus da degil butun bunlar,
belkide icmedigim sutlerin intikami
tabaga yaydigim pilav tanelerinin toplanip
benimle hesaplasmasi.
basim agriyor, dusunmek istemiyorum
daha cok gencim butun bunlar icin
beni sevin, benim icin dondurma secin
oyuncak alin, gomlegimi temizleyin,
"teyzesi, abimiz daha bes yasinda",
yanaklarimin makaslanmasina bile raziyim
ama beni bilmedigim bir parkin ortasinda,
camurlu bir kum havuzunda birakmayin.
Emin Saglamer
