gibi utanmadan soyluyorum inanclarimi artik
yabanci gozlerin icine icine baka baka.
yok efendi, hacca gitmeden yuksek okul bitirmeden,
sirasiz tebesirsiz dershanemde ogretmensiz yetistim.
kendimi ogrenmek icin kitap kitap eskidim
korktum, korkumdan koktum,
bir avuc suyla arinamadim.
sik bir magazanin vitrinine sikismis manken gibiyim
bana bakmadiginiz o nadir anlarda
gozlerim cikisi gizli gizli aramakta.
uzerimdeki sik kiyafetlerin sezonu gecmis abi
demode olmusum, kullandigim yoz kelimeler
turkce ogretmenlerimin derdi olmus.
her salataya maydanoz oldunuz
aman eksik olmayin, ama neden
avrupa ulusu misir, zeytin
ve kuskonmazi esirgediniz bizlerden?
bu ne bicim bir salata,
ulan bu ne bicim dunya?
ne reklaminizda oynadim
ne kanalinizda sunuculuk yaptim
uc yerli deterjan kullandim
bir avrupa deterjan gibi
sonuc alamadim.
eglencenizden, yilbasinizdan
dansozlerinizden biktim,
maclariniza, haber aralariniza
dedikodunuza alisamadim.
insan olmaktan bezdirdiniz,
sizden degil kendimden kactim,
sehir degistirdim isim degistirdim
ama ne care,
benim gibi karaktersizler cok,
karakter veren ise hic yok.
isminizi unuttum dostlar,
hatta o kadar cabuk unuttum ki
elinizi sikmayi birakmadan
yabanci oldunuz
birer birer
elimde,
eller gibi.
Emin Saglamer
