karsi dagdan gelen feryada tepkisiz,
cesmede tasan su bidonunu dinliyorum,
elimi yalayan kopek kadar takatsiz
oturuyorum, ortmenin altinda.
Golgedir gelen giden misafirler,
su serpilmis toprak ustunde
sabahtan gelir, aksam da gitmezler.
Colaktir bizim oglan, der anam,
babam evde yuzume bakmaz,
su evin kurtlu kopegi bile
benden daha iyi muamele gorur.
Sonra arsizlik da yaparim ben,
okuzune, inegine, danasina,
anlayacagin elalemin tum malina
etmedigimi komaz, degnegi elimden birakir
yerden taslara sarilir, taslar biterse
sirgan otlariyla ustlerine cullanirim.
Dusuncesizim ben,
oturuyorum yorgun gecenin sabahinda
yildiz saymak icin goz biliyorum.
Kurt kapmasin diye sizleri gozetliyorum,
umutlarinizin gardiyani,
kaybettiklerinizin sahibiyim ben.
Emin Saglamer
