Bir dunya gibi bagrimi actim
mutluluk doldu nehir meydanindan
ruzgar surdu ofkemi yunan adalarina
prens olmadan yuttu akdeniz dalgalari
maviye bogdu ruhumun golge koselerini.
Bir gun gibi saydim parmaklarimi
onu birlik, onu birden bana karsi
sessizlikleriyle bagladilar gecemi,
karadenizin sessiz onbinleri gibi
turku soylemeden anlatirlar dertlerini.
Suclamadan, intikam almadan, cana kiymadan
nefes almak kadar basit duygular
insan olmak kadar saadet dolu uykular
varolmak kadar alelade ve muhtesem
ben olmanin her ani.
Emin Saglamer
