17 Kasım 1997 Pazartesi

Hırsız Bekir

Ben atesim sel gibi,
ben atesim gun gibi,
ben elindeki ter
alnindaki derdim
sevdigimin sevgilisi.

Sabah pencerede isik
gozlerine vuran hatira demi,
sen uyurken komsulardan gurultu
zamansiz calan saatim kor geceleri.


Zayifliklarinin sahibi
ve uzuntu bankanin sefiyim.
Kasalarda kamyonlarda
yillarin yuku
solan gullerin atildigi yerim.

Bir baskasina baktiginda
kalbindeki burukluk,
ona soyledigin her yalanda
basindan bosanan kaynar tencereyim.

Elimdesin, gozumdesin,
takibindeyim ona har etmeyesin.
Yoksa bir ordu kiyametindeyim,
kis vakti tesvikiye'de cenazendeyim.

Emin Saglamer